اين یاداشت را ۳ بهمن ماه نوشتم.حالا که فيلتر گذاري سايت ها شروع شده بد نيست دوباره یه حالي بهش بدم.
لی تی
يكم.حالا بيست سال از راه افتادن اينترنت گذشته است. اول ژانويه 1983 روز به دنيا آمدن اينترنت است، رسانه‌يي كه هيچكس فكرش را نمي‌كرد به اين زودي نه تنها فراگير و گسترده بلكه جزيي از زندگي ميلياردها انسان هم بشود. شاهراه نام ناپذير ارتباطي كه مي‌شود به وسيله‌اش به فرهنگ و دانش بشري دست يافت، رسانه‌يي كه انفجار اطلاعاتي را در دو دهه پاياني قرن بيستم دامن‌زد و حالا در همه حوزه‌هاي زندگي بشر حضوري موؤر و غيرقابل چشم‌پوشي دارد. در اهميت اينترنت و تاؤيرش بر زندگي انسان امروز همين بس كه مي‌گويند نياز به انرژي هر پانزده سال دو برابر مي‌شود اما نياز به اطلاعات در عرض يك سال دو برابر مي‌شود.
دوم. پنج ، شش سال پيش چند مركز انگشت‌شمار وجود داشت كه به شبكه جهاني اينترنت متصل بود و آنطور كه از آمارها بر مي‌آيد حداكثر ايرانياني كه به اينترنت دسترسي داشتند از پنج هزار نفر بيشتر نبود. حالا و در سال 1381 گفته مي‌شود تعداد كساني كه در ايران به اينترنت دسترسي دارند بين يك ميليون و هفتصدهزار تا دو ميليون نفر در نوسان است و كارشناسان پيش‌بيني مي‌كنند كه اين تعداد در پنج سال آينده ده برابر خواهد شد. با اين حساب وقتي به سال 1386 برسيم بيست ميليون ايراني روزانه به اينترنت دسترسي خواهند داشت.
سوم.سايت‌ها و روزنت‌هاي فارسي زبان هم در پنج سال گذشته از گسترش كمي و كيفي قابل توجهي برخوردار بوده‌اند اما حساسيت‌هاي حكومتي تنها در يك سال گذشته به ناگهان افزايش چشمگيري يافته است. اين حساسيت زماني بيشتر شده كه بتدريج و در دو سال گذشته پس از تعطيلي روزنامه‌ها گروههاي سياسي براي انتشار اخبار و تحليل‌هاي مورد نظرشان به اينترنت رو آورده‌اند. سياسي شدن اينترنت در ايران معلول علت‌هاي ديگري است كه بخشي از آن به جدال رسانه‌يي اصلاح‌طلبان و محافظه‌كاران بر مي‌گردد. از چند ماه پيش كه اين جدال رسانه‌يي با راه‌اندازي روزنت‌هاي مختلف تشديد شده، تا امروز بارها برخي از محافظه‌كاران بر ايجاد محدوديت‌هايي در اينترنت سخن‌گفته‌اند. شواهد از آن حكايت دارد كه محافظه‌كاران با راه‌اندازي روزنت‌هايي درصددند تا بر شدت جدال تازه رسانه‌يي بيفزايند و از طرف ديگر با پيدا كردن راهكارهايي از تاكتيك «تور قانون» براي محدود كردن اينترنت بهره بگيرند.
چهارم. در اساطير يونان رودخانه‌يي به نام لي‌تي در جهان مردگان جاري است، كه هر كس از آب آن بنوشد دچار فراموشي خواهد شد. اينكه اينترنت در ايران چه سرنوشتي خواهد داشت به آينده ربط دارد اما كاربران اينترنت در ايران از همين حالا حق دارند نگران آينده ابررسانه‌يي باشند كه ممكن است زماني بدل به رسانه‌يي بي‌يال و دم شود، آنقدر كه به جاي دستيابي به فرهنگ و دانش‌بشري چون لي تي نوشيدن جرعه‌يي از آن به فراموش كردن اينكه در كدام روز كدام سال كدام قرن كدام سياره زندگي مي‌كنند منجر شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر