برای هوشنگ گلشیری
قناري گفت:كره ما
كره قفسها با ميلههاي زرين و چينهدان چيني.
ماهي سرخ سفره هفت سيناش به محيطي تعبير كرد
كه هر بهار
متبلور ميشود
كركس گفت: سياره من
سياره بيهمتايي كه در آن مرگ
مايده ميآفريند
كوسه گفت: زمين
سفره بركتخيز اقيانوسها
انسان سخني نگفت
تنها او بود كه جامه به تن داشت
و آستينش از اشك تر بود.
احمد شاملو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر