یکم. در نخستین روزهای شهریورماه 81، سیدمحمد خاتمی که در دو انتخابات پیاپی با اکثریت قاطع به ریاست جمهوری رسیده، تنها زمانی از ارایه دو لایحه به مجلس سخن گفت که مدت‌ها پیش محافظه‌کاران با پروژه «تور قانون» و استفاده از اهرم‌های فشار پیدا و پنهان در ساختار حکومتی ایران، توانسته بودند اصلاحات ایرانی را زمینگیر کنند. خاتمی آن روز در پاسخ به خبرنگاری که از او درباره احتمال رد لوایح از سوی شورای نگهبان پرسید، گفت که چنین امکانی وجود ندارد چرا که رییس جمهوری درخواستی فراتر از قانون اساسی ندارد. او همچنین تاکید داشت که رییس جمهوری در صورت رد لوایح به رییس‌جمهوری به دردنخور تبدیل خواهد شد. محافظه‌کاران لوایح خاتمی را دعوت به فینالی زودرس تعبیر کردند و حال آن که جنبش اصلاحی ایران انگشت نقد را به سوی رییس جمهوری گرفته بود که تنها اهرمش آرای مردم بود.
دوم. از میان سه گزینه تایید، اصلاح یا رد لوایح ،محافظه‌کاران آخرین گزینه را در حالی برگزیدند که شرایط منطقه‌یی و جهانی بیش از پیش بر اهمیت شکاف دولت ملت در ایران افزوده و آینده را به نوعی با عمق و فعالیت چنین شکافی گره زده است تا جایی که می‌شود ادعا کرد تنها راه عبور از بحران پیش روی نظام جمهوری اسلامی، تقلیل و کم‌کردن شکاف دولت ملت است. انتخابات نهم اسفند نشان داد که عمق و گستردگی این شکاف نسبت مستقیمی با رفتار محافظه‌کاران در برابر جنبش اصلاحی دارد. با این حساب انتخاب هر یک از سه گزینه فوق به نوعی بیانگر اراده محافظه‌کاران برای کاهش یا افزایش شکاف و به تبع انتخاب بین خودم، دوستم و دیگران است. ظاهرا محافظه‌کاران به دیگی رسیده‌اند که برایشان نمی‌جوشد.
سوم. اظهارات اخیر هاشمی رفسنجانی در مقایسه شرایط فعلی با ماجرای بنی‌صدر به نوعی دادن اطمینان خاطر به محافظه‌کاران تعبیر می‌شود چرا که بنی‌صدریزاسیون یکی از پروژه‌های اولیه ایشان در برابر جنبش اصلاحی نیز بوده است. هاشمی رفسنجانی با اظهارات اخیرش به نوعی برنقش خود در عبور از بحران نیز تاکید کرده و از محافظه‌کاران خواسته تا کار را به کاردان بسپارند. انتشارنامه رییس جمهوری به رییس مجلس درباره عدم ارجاع لوایح به مجمع تشخیا مصلحت نظام با این تلقی حفظ توپ در زمین اصلاح‌طلبان به نظر می‌رسد و به نوعی زمان‌شناسی خاتمی را هم به رخ می‌کشد. خاتمی برای نجات کشتی در دریای توفانی به سکان اصلاحات و زمان با هم نیاز دارد.از پیام دوم خرداد خاتمی و نامه او به رییس مجلس می‌توان نشانه‌هایی را دریافت مبنی بر اینکه او نمی‌خواهد یک رییس جمهور به دردنخور باقی بماند و حاضر به زمان‌سوزی هم نیست.
یاداشت منتشر شده در روزنامه اعتماد 17 خرداد 82
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر