وقتی آدم های واقعی مثل فيلم ها مي ميرند؛سينا پايمرد مرد!

بعضی وقت ها آدم بعضی چيزها را باور نمی کنه یا فکر می کنه که مثلا اشتباهي رخ داده حتما.مرگ سينا پايمرد دقیقا از همین خبرهاست.همان که رسانه ها از او به عنوان نوجوان هنرمند و نی نوازی محکوم به اعدام نام می بردند و وقتی شهریور 86 در پای چوبه دار به عنوان به عنوان آخرين درخواست اجازه نی نوازی گرفت.و نواخت چنان که اولياي دم  پذيرفتن که فرصتی بدهند به او.بعد کلی آدم خير و فعال حقوق بشر و مخالف اعدام پول جور کردن و رضايت اوليا دم را گرفتند.

دوباره محاکمه شد برای جنبه عمومی جرم و در نهايت اوايل دی 86 بعد چندسال تحمل زندان و کابوس اعدام آزاد شد.

ولی این آخر ماجرا نبود و ظاهرا بعدش دچار مشکلات جسمی و روحی شده،و بعد بستری شدن در بیمارستان روانی و آخر سر مرگ در روزهای قبل از نوروز 88 که آقای مصطفايی نوشته بر اثر سکته.مگه چندسالش بود؟ 21 سال.عوارض زندان بود،و پای اعدام زندگی کردن در حبس یا عوارض فراموشکاری ما،عوارض خشونت پنهان اما جاری در کشورما.هرچه هست و بود خبرش وحشتانکه برای من پوست کلفت.فیلم نیست و فیلم نامه نیست،این زندگی واقعی آدم هاست که مثل آخر فيلم ها داره تمام میشه.

سينا پاي چوبه‌‌دار ني نواخت؛شهریور 86

حکايت نی نوازی سينا پای طناب دار 

نوازنده نی آزاد شد؛دی 86
بعدازظهر روز يکشنبه درهاي طوسي رنگ زندان رجايي شهر همزمان با اشک شوق سينا و خانواده اش باز شد و قدم هاي لرزان نوازنده ني چارچوب در را پيمود تا يکبار ديگر سينا در هواي سرد زمستاني نفس بکشد و طعم آزادي را بچشد.
او گفته بود"فقط مي خواهد به زندگي کردن و خوب بودن فکر کند."

سینا مرده،قبل از عید فوت کرد؛فروردین 88
دو سال بعد آزادی از زندان و جان در بردن از اعدام...