يكم.آنچه در سالهاي اخير و در صحنه سياسي كشور ظهور يافته تماما محصول بازي در عرصه سياست نبوده و نيست. بخشي از رويدادها برآمده از به صحنه آمدن عناصر و انديشه اطلاعاتي امنيتي در حوزه سياست بوده است. واقعيت اين است كه از هنگام تشكيل وزارت اطلاعات كه از ادغام اطلاعات نخستوزيري و دستگاههاي اطلاعاتي چند نهاد نظامي به وجود آمد، نوعي اختلاف نظر و سليقه همواره در اين وزارتخانه وجود داشته كه به فراخور زمان يكي از اين گرايشها بر سايرين غلبه يافته است.
دوم.از پاييز سال 1377 و با افشاي ماجراي قتلهاي زنجيرهيي كه به انتشار اطلاعيه تاريخي وزارت اطلاعات مبني بر دست داشتن عدهيي از اعضاي خودسر اطلاعاتي در پروژه قتلها منجر شد، اختلافات پيشگفته عينيت بيشتري يافته است.چه، هنگامي كه محافظهكاران سنگر اطلاعات را از دست رفته يافتند، در تكاپوي به چنگ آوردن آن يك روز ضعف نهاد اطلاعاتي را به رخ كشيدند و روز ديگر تلاش كردند براي به كف آوردنش طرح سازمان شدن اين وزارتخانه را پيش ببرند. آنها وقتي از رقباي خود شكست خوردند، تلاش كردند تا فعاليتهايشان را در نهادهاي مستعد براي موازيكاري اطلاعاتي امنيتي متمركز كنند. هياهوي وجود كميته ر در جبهه اصلاحات تنها فرافكني آغاز فعاليتهاي موازي ايشان بود.
سوم.نهاد يا نهادهاي موازي اطلاعاتي در دو سال گذشته اگرچه ابتدا از سوي محافظهكاران مورد انكار قرار ميگرفت، اما بعدها وقتي نتايج فعاليتهاي آن به ناگزير و براي پيش بردن بازي محافظهكاران در عرصه سياست عينيت يافت، حتي مورد تاييد قرار گرفت. فعاليت موازي در اين مدت علاوه بر ناكارآمد جلوه دادن نهاد رسمي اطلاعات كشور تلاش كرده تا با مهرهسوزي، از نفوذ رقيب رسمي كاسته و حتي با پروندهسازي و نظرسازي از وابستگي برخي نهادها به نظر كارشناسي وزارت اطلاعات بكاهد.
چهارم.كاركرد نهايي يك نهاد اطلاعاتي ميبايست تامين اطلاعات و در جهت حفظ امنيت ملي باشد. اما آنچه قرار بود مايه حفظ و ايجاد امنيت باشد، حالا و در شرايطي كه اوضاع بينالمللي منطقه را آبستن تحولات كرده، به نوعي كاركردي وارونه يافته است. از چند ماه پيش به اينسو بارها شاهد اختلاف نظر وزارت اطلاعات با نهاد موازي اطلاعاتي بودهايم. اختلافنظري كه در نهايت به جاي امنيتسازي، امنيتسوزي را دامن زده است.
پنجم.بازيگران عرصه سياست شايد بهتر بدانند كه سياست قواعد خودش را دارد، آنان كه به دوپينگ فعاليتهاي غيررسمي و غيرقانوني اطلاعاتي و روشهاي كهنه و نخنما براي پيروزي در چنين عرصهيي دل بستهاند، نه تنها احتمال رو آمدن خود را كاهش ميدهند، بلكه امنيت ملي را هم مورد تهديد قرار دادهاند. اگر بنا بود محصول چنين روشهايي پيروزي بر رقيب در عرصه سياست باشد، محافظهكاران نبايد فراموش كنند كه آنها زماني حتي تمام نهاد رسمي اطلاعات كشور را در دست داشتند، اما نگاه امنيتي به رقابت سياسي نتيجهيي جز باخت برايشان در پي نداشته است.
منتشر شده در روزنامه اعتماد13 آبان 1381
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر