آرنولد توين بي گفته؛پيروزي اخلاقي بر اين اساس سنجيده ميشود که بر اعمال و رفتارمان تا چه حد شفقت و عشق حاکم است نه حرص و ستيزه جويي.او البت اين را هم گفته که زندگي چيزي است معما گونه آزار دهنده و دردناک...این يک
جمعه رشت بودم خانه فرهنگ گيلان گشايش يافت.خيلي ها آمده بودند.اين نخستين خانه فرهنگي است که مستقل و مديريتش توي دست خود اهل فرهنگ است...اين دوحالا روزها خيلي کوتاه و رنج ها خيلی بلند شده اند...تو نيستي...وتنهايي کنارم نشسته.هیچ کس بازم نمي شناسد... مهم نيست که پله ها آمده اند بالا.مهم رنج نيامدن تو ست که کوه را هم در هم مي شکند مرا که جاي خود دارد...البت شايد عزيز آقا شده ام که اين طوري با خودم حرف ميزنم...اين ۲۳
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر